Schrijven met kinderen, boekschrijfproject

Ik schrijf boeken. Mét kinderen samen.

Als aanvulling op de reguliere taal- en wereldoriëntatielessen. Bij een jubileum. Als afscheid van groep 8. Als onderdeel van thema’s als lentekriebels, pesten of de Kinderboekenweek. Het met elkaar bedenken van een verhaal en schrijven van een heus boek past eigenlijk altijd!

Ik kwam er achter dat schrijven MET kinderen nóg leuker is dan schrijven VOOR kinderen. Sindsdien heb ik verschillende boeken geschreven met schoolklassen samen. Over tijgers, eekhoorntjes, ruimtewezens en (on)gewone kinderen. Over vriendschap, verliefdheid, oorlog en een vulkaanuitbarsting. Alles gebaseerd op de belevingswereld van de kinderen, want de details komen van hen! Het verhaal wordt, met tekeningen van de hele klas, opgemaakt en gedrukt als boek.

“Marjolein haalt met haar boekschrijfproject de grenzen van schoolvakken weg. Culturele, beeldende en talige competenties worden versterkt en de betrokkenheid van de leerlingen is groot, omdat er naast een waardevol proces ook een mooi, tastbaar eindproduct is.''

We hebben onze leerlingen niet alleen zien groeien op creatief vlak, maar ook in samenwerking en zelfs zelfvertrouwen, omdat ongekende talenten werden aangesproken en ontwikkeld.” Marvin Corneille, Cultuurcoördinator OBSH

Aanpak
Met school overleg ik een thema / aanleiding voor het verhaal. Tijdens een eerste brainstorm (1 à 1,5 uur) bedenk ik samen met de klas / groep wie de hoofdpersonen zijn, hoe ze heten, hoe ze er uit zien. We bespreken het probleem en zoeken natuurlijk naar een mooie oplossing! Met alle ideeën ga ik aan het werk en schrijf ik het verhaal. Tussendoor kom ik een keer terug om voor te lezen en zo nodig verder te brainstormen. Ondertussen maken de kinderen de tekeningen bij het verhaal. Het geheel wordt opgemaakt en gedrukt als boek. Aan het einde krijgt ieder kind een eigen exemplaar mee naar huis!

Doel
Ik heb de ambitieuze missie leesplezier terug te brengen op basisscholen. Of ten minste een bijdrage daaraan te leveren. Wie leest, leert zich te verplaatsen in een ander. Leert zijn/haar fantasie te gebruiken. En ja, het helpt ook bij het vergroten van de woordenschat.

Lezen is (te veel, naar mijn mening) een schoolvak geworden. Gericht op resultaten, op cijfers en Citoscores. Terwijl lezen een vrijetijdsbesteding zou moeten zijn! Een manier om nieuwe werelden te ontdekken en de eigen wereld groter te maken.

Door te schrijven vanuit de belevingswereld van de kinderen, door het boek echt van hén te maken, breng ik boeken en verhalen op een andere manier dichtbij. Niet omdat het moet, maar omdat het leuk is. Want hoe kan lezen nou niet leuk zijn, als je het verhaal zelf hebt bedacht??